پست و کور دندان چیست و در شرایطی مورد استفاده قرار می گیرد؟
عصب کشی و روکش کردن یکی از متداول ترین روش ها برای بهبود وضعیت دندان پوسیده است. البته در صورت تخریب شدید ساختار دندان (از بین رفتن بیش از ۵۰ درصد پالپ)، نصب روکش به یک ساختار حمایت کننده یا پایه نیاز دارد. در چنین شرایطی انجام پست و کور به ایجاد ساختار حمایتی روی دندان کمک می کند. در واقع به کمک این روش بازسازی ساختار دندان صورت می گیرد. این مقاله به بررسی تمامی نکات پیرامون پست و کور دندان پرداخته است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با ما تا پایان همراه باشید.
پست و کور دندان چیست؟
پست و کور یا کلاهک و میله (Post and Core) نوعی روش ترمیمی در دندانپزشکی به شمار می رود. این روش در افراد دچار پوسیدگی دندان استفاده می شود که تحت درمان عصب کشی قرار می گیرند. البته پیش نیاز بکارگیری روش پست و کور دندان، تخریب بیش از 50 درصد پالپ دندان است که عروق خونی و اعصاب را در خود جای می دهد. در غیر این صورت نصب این تجهیزات در لثه هیچ گونه ضرورتی ندارد. به کمک روش پست و کور، استحکام و قدرت دندان ها به میزان قابل توجهی بیشتر می شود و تا حد زیادی ساختار آن بهبود می یابد. به عبارتی پست و کور نوعی ساختار حمایتی است که به جایگیری مناسب و محکم تاج روی دندان کمک می کند.
نحوه پست کردن دندان
در مرحله اول پست و کور دندان، میله ای داخل ریشه دندان جای گذاری می شود که حدود ۲ الی ۳ میلی متر آن بیرون زده است. این میله پست نام دارد و کاشت آن با هدف فراهم کردن محل مناسب برای قرار دادن روکش یا تاج دندان انجام می شود. زیرا در شرایط تخریب شدید دندان (که تاج وجود نداشته یا حدود ۱ الی ۲ میلی متر آن حفظ شده است)، محلی برای قرار دادن روکش وجود ندارد. البته پیش از قرار دادن پست داخل ریشه دندان، عصب کشی ضروری است. پست دندان از مواد مختلف تهیه شده که از جمله آنها می توان به فایبرگلاس، تیتانیوم و استنلس استیل اشاره کرد. همچنین اشکال مختلفی از این تجهیزات در دسترس قرار دارد که پست پیش ساخته، فایبرپست و پست ریخته از جمله آنها به شمار می روند. در نوع پیش ساخته، ابتدا قالب گیری انجام و در ادامه پست به صورت اختصاصی برای فرد در لابراتوار ساخته می شود.

نحوه کور کردن
گاهی اوقات بخش زیادی از ساختار دندان تحت درمان با عصب کشی و پر کردن از بین رفته است. دلیل این موضوع می تواند سوراخ شدن پالپ دندان به دلیل پوسیدگی، ترک خوردگی یا سوراخ شدن لایه های سطحی تر دندان از قبیل مینا و عاج باشد. در این شرایط کور بیلدآپ دندان (Core Build Up) یا بازسازی ساختار دندان به کمک مواد مختلف، تکیهگاه مناسبی را برای اتصال روکش فراهم می کند. انجام این کار به استحکام و ثبات روکش کمک شایانی می کند. زیرا روکش در صورت نداشتن پایه محکم به راحتی جدا شده یا می شکند. البته پیش از نصب روکش باید مواردی چون سلامت لثه، طول ریشه و نبود کیست نیز مدنظر قرار گیرد. آمالگام یکی از رایج ترین مواد بکار رفته در کور دندان به شمار می رود که ترکیبی از جیوه، نقره، روی و نیکل است. آمالگام به دلیل رنگ تیره بیشتر برای بازسازی دندان های عقب مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این، رزین کامپوزیت و یونومر شیشه نیز برای ساخت پایه محکم روکش مطرح هستند.
انواع پست و کور دندان
پست و کور دندان از جنس فلزی و غیرفلزی طراحی و تولید می شوند. اما امروزه نوع غیرفلزی بیشتر توسط دندانپزشکان مورد استفاده قرار می گیرد. دلیل موضوع انعطاف پذیری و مقاومت بالای این نوع تجهیزات در برابر فشارهای وارده به دندان عنوان می شود. همچنین رنگ شفاف و سفید، نوع غیرفلزی را نسبت به فلزی پرطرفدارتر کرده است. لازم به ذکر است که نصب پست های فلزی در مقایسه با نوع غیرفلزی راحت تر صورت می گیرد. نوع پست و کور مناسب دندان بنابر صلاح دید دندانپزشک براساس شدت و گسترش آسیب دندان مشخص می شود. صرف نظر از نوع پست و کور، میزان دوام و طول عمر دندان ترمیم شده با این تجهیزات حدود 13 سال ارزیابی شده است. البته در بعضی افراد بنابر ساختار دندان، طول عمر از این زمان فراتر می رود. هزینه های پرداختی برای هر یک از این روش ها متفاوت است. از این رو باید پیش از هر اقدامی درباره هزینه ها با دندانپزشک مشورت شود.
معایب پست و کور دندان
اگرچه پست و کور پایه محکمی را برای اتصال مواد پرکننده و روکش دندان فراهم می کند. اما معایبی برای این روش عنوان شده است. همین موضوع موجب شده تا در استفاده از این روش احتیاط بیشتری صورت گیرد. مهم ترین نقطه ضعف این روش تهاجم بودن آن است که به برداشت بخشی از بافت سالم دندان منجر می شود. علاوه بر این امکان شکستن میله کار گذاشته شده در لثه یا همان پست وجود دارد. زیرا تضعیف ریشه دندان از تبعات پست و کور دندان است. در این شرایط ترمیم مجدد دندان نسبت به ترمیم اولیه با دشواری های بیشتری همراه است و اغلب به از دست رفتن دندان ختم می شود. آسیب دیدن بافت لثه در مجاور دندان عیب دیگر این روش است که در بعضی موارد رخ می دهد.

سخن پایانی
ما در این مقاله به بررسی یکی از روش های ترمیمی در دندانپزشکی تحت عنوان پست و کور پرداختیم. این روش معمولاً برای افراد دچار پوسیدگی دندان که بیش از نیمی از ساختار پالپ در آنها از بین رفته باشد مورد استفاده قرار می گیرد. زیرا پایه محکم و مناسبی برای اتصال روکش بعد از عصب کشی وجود ندارد. البته این کار باید زیر نظر دندانپزشک باتجربه و ماهر صورت گیرد تا مشکلاتی از قبیل شکستگی پست و کور و آسیب لثه در مجاورت دندان به حداقل برسد. کلینیک دکتر نسیم بروفه جراح و دندانپزشک در زمینه ترمیم، زیبایی، اطفال و پروتز آماده خدمت رسانی به مراجعه کنندگان در رابطه با کاشت پست و کور دندان هستند. برای گرفتن نوبت ویزیت حضوری از طریق شماره های درج شده در سایت اقدام کنید.